یاس طاووسی 

خانواده :   FABIACEES  - بقولات

بومی : غرب و مرکز اروپا

طاووسی درختچه خزان دار بومي نواحي مديترانه و اسپانيا است .

درختچه اي با شاخه هاي سبز، زاويه دار و برگ هاي متناوب و ۳ برگچه اي است. 

برگ ها در قسمت هاي فوقاني شاخه ها روي محور گل هاي جدا از هم ميرويند و ميوه آن داراي نيام و تقريبا قرمز رنگ است . 

تمام گياه سمي است . 

اين گياه در دامنه هاي آفتابگير و حواشي جنگل ها به وفور مي رويد . 

پس در پي بردن به خواص دارويي آن، مصرف اين گياه به طور گسترده اي آغاز شد .

درختچه ای با برگهای خزان کننده و به رنگ سبز تیره و سریع الرشد که به محل آفتابگیر نیاز دارد .

به گرما حساس است مناسب ترین درجه حرارت ۱۸-۱۲ درجه سانتی گراد میباشد .

خاک مورد نیاز خاک معمولی و زهکشی شده است .

در اواسط تا اواخر بهار گلها به رنگ زرد به طول ۲-۱ سانتیمتر و بسیار معطر ظاهر میشود .

تمام قسمت هاي اين گياه از قبيل گل، سرشاخه، دانه و ريشه خاصيت دارويي دارد ولي بيشتر سرشاخه هاي آن را جمع آوري مي كنند . 

قسمت نرم شاخه ها را با دست ميچينند و در سايه خشك مي كنند. سپس آن ها را به قطعات كوچك تقسيم مي كنند .

مهمترين ماده مؤثره موجود در اين گياه آلكالوئيد آسپارتئين است و غير از آن گلوكوزيد، تانن، اسانس روغني و عصاره هاي تلخ است . 

به علت قوي بودن مواد سمي موجود در آن به ندرت طب سنتي از آن استفاده مي كند و بيشتر براي جدا نمودن مواد مؤثره مختلفي كه در آن وجود دارد به كار مي رود .

در صورت وجود ناراحتي هاي گردش خون دارويي تجويز مي شود كه از اسپارتئين تهيه گرديده است. 

اين دارو ها عروق كرونر را گشاد مي كنند و فشار خون را بالا میبرند . 

مواد ديگري كه از اين گياه به دست مي آيد فعاليت عضلات صاف و رحم را تحريك مي كند و از آن در درمان مامائي استفاده مي شود . 

اين گياه مدر قوي نيز هست . 

مقدار مصرف و فاصله زماني مصرف اين دارو را بايد پزشك تعيين كند . 

گل هاي زرد اين گياه به عنوان ماده اوليه تهيه رنگ به كار مي رود. 

شاخه هاي خشك آن را براي تهيه دارو به كار می برند

تکثیر :

نحوه تکثیر با کاشت بذر در بهار یا پاییز و همچنین قلمه از شاخه های نیمه رسیده در تابستان است براي كاشت در سطح چمنكاری، جلوی درختان بدون گل براي پوشاندن تنه آنها و كاشت در حاشيه ها مناسب است.