توت فرنگی

توت فرنگی گیاهی نهان‌دانه از تیرهٔ گل سرخ است . 

رشد این گیاه علفی پایا در آب و هوای معتدل گرم و در بستر غنی از گیاخاک و خاک اسیدی بسیار خوب است . 

گل‌های توت‌فرنگی نسبت به سرما به شدت حساس هستند ولی عطر و طعم نهنج (قسمت خوراکی گیاه) با انجماد از بین نمی‌رود .

توت فرنگی به‌دلیل دارا بودن فیتو کمیکال، اثرات مثبت بسیاری بر روی مغز می‌گذارد و می‌تواند اثرات نامطلوب پیری بر مغز را کاهش دهد.

تاریخچه توت‌فرنگی

توت‌فرنگی میوه‌ای نسبتاً جدید است که تا ۲۵۰–۳۰۰ سال قبل به شکل امروزی وجود نداشت و بیشتر موارد استفاده دارویی داشته‌ است. 

در قرن چهاردهم در فرانسه توت فرنگی‌ های وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن به عنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید . در جنگلهای شمال ایران توت فرنگی وحشی بطور فراوان در فصل تابستان یافت می‌شود . 

بنظر می‌رسد که اولین رقم اصلاح شده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد .

تکثیر توت فرنگی از طریق بذر 

بذر توت فرنگی را به مدت ۲ هفته در فریزر قرار دهید . 

این کار درصد بذر هایی که جوانه می زنند را بهبود می بخشد . 

انجماد، تحریک روند طبیعی برای پرورش بذر است چون در طی ماه های زمستان نیز این اتفاق می افتد.

یک ظرف یا گلدان کوچک برای کاشت بذرها آماده کنید . 

برای هر بذر سوراخی با عمقی حدود ۱/۵ سانتی متر در خاک ایجاد کنید . 

دانه ها را در خاک مرطوب قرار دهید و روی آن ها را با یک لایه نازک خاک برک در حدی که فقط روی بذرها را بپوشاند خاک بپوشانید . 

تا زمان جوانه زنی خاک را مرطوب نگاه دارید و گلدان را در مقابا نور خورشید قرار دهید .

۲ تا ۳ هفته طول خواهد کشید تا بذر توت فرنگی جوانه بزند . 

پس از جوانه زنی و سه برگی شدن گیاهان ، می توانید برای انتقال آن ها به ظروف بزرگتر اقدام کنید.

 برای کاشت گیاه در زمین و باغچه، خاک باید زهکشی خوبی داشته و همواره رطوبت داشته باشد . همچنین خاک باید کمی قلیایی باشد.

اگر در سال اول گل های توت فرنگی ظاهر شدند، تمام گل ها را از گیاه جدا کنید تا انرژی گیاه صرف رشد و تقویت بوته شود . 

پس از اینکه گیاه توت فرنگی اولین زمستان خود را  گذراند، برای تولید میوه در تابستان آینده آماده خواهد بود .

 آب و هوا

به علت زود بارور شدن گل های توت فرنگی در بهار باید بوته ها در جایی کاشته شوند که سر مای دیر رس بهاره به آنها صدمه نزند . 

زمین مورد استفاده برای کاشت باید رو به جنوب باشد چون زودتر گرم می شود . 

این گیاه به آب فراوان احتیاج دارد ، مخصوصا در دوره  رسیدن میوه ، در غیر این صورت میوه ها کوچک باقی میمانند . 

بهترین دما برای این گیاه ۲۰ الی ۲۵ درجه سانتی گراد می باشد . 

در زمستان اگر روی بوته پوشیده شود تا دمای ۱۸- درجه سانتیگراد را تحمل خواهد کرد و بد‌ون پوشش کاه و کلش می‌تواند‌ تا 5- د‌رجه سانتی گراد‌ را تحمل کند‌.

خاک

خاکهای عمیق نرم با بافت شنی را ترجیح می‌دهد. 

بهترین PH برای توت فرنگی ۵/۵ تا ۶/۵ می‌باشد . 

اگر میزان آهک خاک زیاد باشد و یا خاک قلیایی باشد، کلروز یا زرد شدن برگها ایجاد خواهد شد.